Halil (Müşfik Kenter), adada ustası Mustafa'yla (Fadıl Garan) birlikte boyacılık yapmaktadır. Bir gün boyamaya girdiği boş köşklerden birinin üst katında, duvarda asılı bir kadın resmi görür ve resme aşık olur. Bir yıl boyunca her gün köşke girer ve resmi seyreder. Ancak, bir gün, köşkün sahibinin kızı olan resimdeki Meral (Sema Özcan), iki arkadaşıyla köşke gelir ve Halil'i resmini seyrederken görür.
***
Yağmurla başlayan filmleri,içinde yağmur olan filmleri daha bir seviyormuşum meğer.. Yağmur sürekli yağıyor filmde,ne de yakışıyor "Sevmek Zamanı"na..
Meral kızımız zengin,Halil oğlumuzsa klasik yeşilçam filmlerinde olduğu gibi fakir.. Sakın aldanmayın klasik yeşilçam dediysem,1965-Metin Erksan yapımı bu film sanki o zamanlara ait değil gibi,hemen ayırıyor kendini.. Sade,duru,yapmacıklıktan uzak,verilen mesajlar göze göze sokulmuyor inceden inceden yerleştirilmiş filmin içine..
Filmden hiç bir şey beklemeden,sakin bir ruh haliyle izlerseniz eğer sizi nasıl dinlendirdiğini göreceksiniz.Diyalogların azlığı (ki böyle filmleri sıkıcı bulurum) hiç sıkıcı gelmeyecek,yer yer gülümseme yer yer "ahhh.." diyerek izleyeceksiniz.
Halil resmine aşık Meral'in ve ödü kopuyor onu tanıyıp aşkımı yitireceğim diye,uzak durması bundan.O uzak durdukça Meral daha yakınlaşıyor Halil'e.. Resmine aşık olmuş bir adam.Aklı almıyor "böyle bir şey olabilir mi hala,bu devirde?" diyip duruyor.Kayıtsız kalınacak gibi değil..
Yazacak o kadar çok şey var ki,süslü cümlelerde kuramayacağım şimdi.En iyisi filmi izleyin görün derim :) Filmden sonra kesin kendinizce bir cümleniz olacak.
Benim aklıma düşen ise şu oldu :
"Aşk bulacaksa eğer beni,yağmurlu bir günde olsun."
***
En sevdiğim sahnelerden biri ..
Yağmur hüzne neden bu kadar çok yakışır ki?..
***
Filmden unutulmayan birkaç kare ve replikler..
Meral : Aylardan beri gelip neden benim resmime bakıyorsun?Cevap vermeyecek misin bana? Yoksa gerçeği söylemekten korkuyor musun?
Halil : Öğrenmek istediğini Mustafa söylemiştir sana.
Meral : Ben senin söylemeni istiyorum.Herhalde bana ait olan bir şeyi öğrenmek hakkımdır.
Halil : Hayır! Sana ait bir mesele değil bu.Resminle benim aramdaki bir durum seni ilgilendirmez.Ben senin resmine aşığım.
Meral : İyi ama aşık olduğun resim benim resmim.İşte ben de burdayım,söyleyeceklerini dinlemeye geldim.
Halil : Resmin sen değilsin ki! Resmin benim dünyama ait bir şey.Ben seni değil resmini tanıyorum.Belki sen benim bütün güzel düşüncelerimi yıkarsın.
Meral : Bu davranışların bir korkudan ileri geliyor.
Halil : Evet bir korkudan ileri geliyor.Bu korku sevdiğim şeye ebediyen sahip olabilmek için çekilen bir korku.Ben senin resmine değil sana aşık olsaydım o zaman ne olacaktı?Belki bir kere bile bakmayacaktın yüzüme. Belki alay edecektin sevgimle.Halbuki resmin bana dostça bakıyor,iyilikle bakıyor ve ebediyen bakacak
Meral : Ben de sana bakmak istiyorum.
Halil : Hayır. Benimle resminin arasına girme istemiyorum seni.
Halil : Resmi verdikten sonra ben seni artık gelmez sanıyordum.
Meral : Gelmeyecektim gelmeyecektim ama görüyorsun ki öyle olmadı.
Halil : İki insanın ilişkisi çok güzel bir şey.
Meral : Dostluğu aşan ilişkilerden niçin kaçıyorsun?
Halil : Bu sözünle aşık olmayı kastediyorsan,dostluğu bu dünyada hiç bir şey aşamaz.
Meral : O halde sen bana aşık olmaktanda öte duygular içindesin.
Halil : Hayır ben sana aşık değilim.
Meral : Olmaz böyle şey,resmime aşık olman demek beni sevmen demektir.Dünden beri hep sözlerini düşündüm,sen bana aşık olduğunu söylemekten korkuyorsun.
Halil : Olmayan bir şeyi nasıl söylerim.Niçin beni anlamamakta inat ediyorsun.Ben senin resmine aşığım işte hepsi bu kadar.
Meral : Sen ben yokken resmimi sevdin.İşte ben varım artık.Resmin aslı benim.Bundan sonra ikimiz bu sevgiyi paylaşacağız.Bu aşkın yarısı bana ait.
Halil : Sen dostlukların,aşkların kolay mı kurulduğunu,kolay mı sürdürüldüğünü sanıyorsun?
Resminle aramda ne kadar uzun zamanlar geçti.İlk karşılaşmamızı dün gibi hatırlarım.Birden bana iyilikle,sevgiyle bakan bir yüz gördüm.Elbiselerim eskiydi,kirliydim,sakallarım uzamıştı,inanamadım.O insanca bakışı bir daha göremem diye bir daha resme bakmaktan korkuyordum.İkinci kere zorlukla baktım resmine gene iyilik gene sevgi vardı gözlerinde.Nihayet değişmezi bulmuştum,resmin benim içime bakıyordu,benim kendimi görüyordu.Boş evde soğuk kış gecelerini beraber yaşadık onunla.Bana hep dostlukla,iyilikle,sevgiyle baktı.Çok zamanlar gidip yüzünü tutardım,gözlerini öperdim,saçlarına değdirirdim ellerimi..
Meral : Benim bakışlarımda da sevgi var bende senin kendini görüyorum,resmimim yerine ben seveceğim seni,artık ben varım.
Halil : Hayır hayır istemiyorum seni! Benim dünyama girmeye kalkma sonra merhametsizce yıkarsın onu.Resmin benim kendimden bir parça,bırak benonu seveyim.Sen sevmek isteme beni!Senin ellerini tutmak istemiyorum sonra çekersin o ellerini benden.Ben resmine aşığım,ölünceye kadarda onu seveceğim!
Bu arada Duman grubunun Helal Olsun adlı parçasına filmden kareler yerleştirilerek yapılan klibi çok sevdim..
